Her sabah, hayatın telaşı içinde gözümüzü açıyoruz.
Bir önceki günün yorgunluğu, zihnimizin köşelerinde birikmiş meseleler, yetişmemiz gereken işler...
Koşuşturma, insana bazen ne kadar yorulduğunu bile fark ettirmez.
Ama işte tam da o an, yeni bir güne başlarken insanın kendine hatırlatması gereken bir şey var..
"Bismillahir Rahmanir Rahim."
Rahman ve Rahim olanın adıyla başlamak…
Ne büyük bir lütuf aslında.
Sadece bir kelime değil bu; bir teslimiyet, bir yöneliş.
O’nun adıyla başlıyorsun ki tüm kapılar O’nun rahmetiyle açılsın,
O’nun izniyle kolaylaşsın.
Kendine hatırlatıyorsun: “Ben bu yolu tek başıma yürümüyorum.”
Yıllar önce hayatıma dokunan Hakan abi vardı.
Sohbetiyle, sıcaklığıyla, bana hayatı farklı bir gözle gösteren o güzel insan…
Bir gün, durup dururken bana dönüp sormuştu: “Rabbin kim?”
İlk anda o kadar sıradan bir soru gibi gelmişti ki… "Allah" diye cevap verdim.
Ama sonra o anın basit bir diyalog olmadığını fark ettim.
Hakan abi gülümsedi ve gözlerimin içine bakarak, “O zaman hayatını O’na göre mi yaşıyorsun?” diye ekledi.
İşte orada durdum.
Kendimi sorguladım.
Rabbin kim?
Bu soruyu sormak kolaydır ama cevabını yürekte bulmak öyle zor ki…
Evet, Rabbimiz Allah’tır, ama bu dünyada O’na göre yaşıyor muyuz?
Günler geçiyor, koşturuyoruz, çabalıyoruz, bazen yoruluyoruz, bazen savruluyoruz.
Ama hiç dönüp de içimize bakıyor muyuz?
Biz kimin emrindeyiz?
Bu hayatı kimin için yaşıyoruz?
O gün Hakan abi bana şunu söylemişti: “Rabbimiz, bizi bu dünyaya başıboş bırakmadı. Gözümüzü her sabah açmamız bile bir nimet. Ama insan, nimetlerin farkına varmak için durup düşünmeli.”
İşte o an Besmele’nin anlamını daha derinlemesine kavradım.
Sadece bir kelime değilmiş; O’nun adıyla bir düzen kurmak, her adımda O’nu hatırlamakmış.
Bugün yeni bir güne başlarken kendime sordum: "Rabbin kim?"
Ve bu soruyla bir kez daha hissettim ki hayatı O’nun adıyla, O’nun izniyle yaşamak beni hafifletiyor.
Sabah kalkarken, "Bismillahir Rahmanir Rahim" diyerek başladığımda kalbimde bir ferahlık oluyor.
Çünkü biliyorum ki Rahman ve Rahim olanın adını anmak, tüm yükleri O’na emanet etmek demek.
Eğer siz de hayatın telaşı içinde yorulduğunuzu hissediyorsanız, durup bir nefes alın.
Besmele ile başlayın güne.
Kendinize “Rabbin kim?” diye sorun.
Ve o sorunun cevabını buldukça, hayatınıza yeniden imanla, güvenle, huzurla bakın.
Çünkü O’nun adıyla başlanan her iş, O’nun rahmetiyle kolaylaşır.