Ülkemizde bir kısım insanların elinde bir Batı modeli itham fırçası var. Önüne gelenin yüzüne çamur fırlatıyorlar. Bunlar kukla eğiliminde olan insanlardır. Kuklaların tek özelliği kendinde var olması gereken erdemlerin farkında değillerdir. Başkaları için düşünür, başkaları için yaşar, hatta başkaları için ölürler. Hâlbuki bir insan önce kendine bakmayı bilmelidir. Kendi içindeki âlemin farkına varan dışındaki âleme karşı daha bir saygılı olur. Bizi geleceğe taşıyan kendi değerlerimiz etrafından kümelenerek, onunla yücelmek ve onunla hayat bulmaktır.
Kanuni Sultan Süleyman 70 yaşın üzerindedir, hastadır, ama Viyana seferine çıkar. Onun dünyalık için elde edeceği ne vardı ki, bu yola düşmüştü? Ülkesinin ve insanının yüceltilmesinden başka bir derdi yoktu. Bugün unutulmamışsa, anılıyor ve saygıyla yâd ediliyorsa, sebebi bu idealizmiydi.
Üç kuruşluk çıkarı için ülkesinin ve insanın itibarını başkalarının hesabına malzeme yapan insanlar, tarihin çöplüğünde anılmadan yaşayacak ve yok olup gideceklerdir.
Kahramanlar, benlik derdinde değildir. Olanlar ise kahraman olamazlar. Kendilerini değer sahnesinde itibar devşirmek için kukla kullananlar, o kuklaları kaybettikleri gün kendileri de yok olup gideceklerdir. Geçmişin çöplüğüne bakın böylelerinin sun'i de olsa abidelerini göremezsiniz. Toplumu için yaşamayan kendisine bir şey kazanamaz!